Namibie 2
Blijf op de hoogte en volg Monique & Eric
25 November 2014 | Namibië, Swakopmund
Wat maakt het reizen eigenlijk zo leuk? Daar heb je meer dan voldoende tijd voor om over na te denken als je over de lange wegen van Namibie rijdt. Men zegt wel eens dat op dit soort momenten de beste ideeen worden geboren! In ieder geval, het anwoord op de vraag is voor ons het zien en de beleving van de natuur, het contact met andere mensen en het leren kennen van andere culturen. En misschien wel het belangrijkste: het samen beleven van het avontuur. Dit alles biedt deze reis in ieder geval in ruime mate. Zo zagen wij in Opuwo een mix van culturen: de Himba (die slechts half gekleed gaan), de Herero (waarvan de vrouwen met hoeden oplopen zoals Beatrix op Prinsjesdag) en de Damara (met wisselende kleding) verrassend positief met elkaar omgaan. Navraag bij de eigenaar van onze camping leerde ons dat Opuwo hierin uniek is. In deze plaats hebben we na toestemming van de verhuurder een nieuwe voorband gekocht, aangezien we met de oude versie het eindpunt niet gehaald zouden hebben. Je zag de draden van het canvas al, vandaar dat het ons ook een redelijk voorstel leek.
We verlieten het gebied rondom de Kunene rivier en kwamen in Damaraland. In dit gebied leven niet zoveel dieren, maar de "scenery" is uitmuntend. Onderweg namen we een lifter mee die als recepionist / gids van onze camping (50 km. verderop) bleek te werken. Via hem kregen we natuurlijk onderweg heel veel informatie uit de eerste hand, want hij was zelf een Herero met een Himba-moeder. Hij wees ons ook een groep woestijnolifanten die vrij zeldzaam zijn.
De volgende dag trokken we verder door het verlaten Damaraland. Net toen we lachten om het hutje en het bord "Tyre repair" zagen we een giraffe vlak naast de weg. We maakten een foto en genoten van de stilte. Stilte ....?? Maar wat was dat gesis dan? Jawel, onze tweede lekke band! Op de laatste lucht kwamen we bij het hutje van de Tyre repair, waar twee mannen ons blij aankeken. Op onze vraag of zij ons konden helpen, zei de man dat zijn bijnaam "Dokter Tyre" was. Dat klonk goed, maar even later vroeg hij of hij onze krik mocht gebruiken, want die had hij niet. En of wij ook een compressor bij ons hadden, want die van hem was stuk. Wij vroegen of hij nog in de leer was voor "dokter", waarop hij wel moest lachen en zei dat tips altijd welkom waren. Uiteindelijk is de band geplakt, maar veel vertrouwen hadden we er niet in zodat deze band nu de tweede reserveband is geworden.
We bezochten Twijfelfontein, een World Heritage site, met belangrijke rotstekeningen van 6000 jaar oud en schitterende rotsformaties. Ook lieten we ons door een traditionele Damaraan tijdens een bushwandeling voorlichten over de medicinale krachten van verschillende planten en bomen.
Na onze overnachting in de plaats Uis moesten we gezien de route die we gingen rijden de tank goed volgooien met diesel. Wat er aan de ene kant inging, kwam er echter op een andere plaats onbedoeld weer uit. De pompbediende verwees ons naar het laatste huis in de straat, waar gelukkig (op zondag) voor ons kundige reperateurs het euvel verholpen door een nieuw slangetje te plaatsen. Dat was close, gezien de route hadden we anders onderweg zeker blijven steken! Het was een vreselijke weg, maar ook vreselijk mooi, dat hadden we niet willen missen. We bereikten de kust van de Atlantische oceaan en bekeken de duizenden zeeleeuwen bij Cape Cross. Aangezien hun jongen eind november / december worden geboren, zagen we er daar wel honderd van. Een stukje verder langs de kust kampeerden op nog geen 10 meter afstand van de oceaan, fantastisch!
Inmiddels hebben we er al weer 6000 kilometer in Afrika opzitten die vol zaten met eerder genoemde ingredienten, zodat we blijven genieten van het reizen.
Hartelijke groetjes en tot de volgende keer!
Andy, Monique en Eric
We verlieten het gebied rondom de Kunene rivier en kwamen in Damaraland. In dit gebied leven niet zoveel dieren, maar de "scenery" is uitmuntend. Onderweg namen we een lifter mee die als recepionist / gids van onze camping (50 km. verderop) bleek te werken. Via hem kregen we natuurlijk onderweg heel veel informatie uit de eerste hand, want hij was zelf een Herero met een Himba-moeder. Hij wees ons ook een groep woestijnolifanten die vrij zeldzaam zijn.
De volgende dag trokken we verder door het verlaten Damaraland. Net toen we lachten om het hutje en het bord "Tyre repair" zagen we een giraffe vlak naast de weg. We maakten een foto en genoten van de stilte. Stilte ....?? Maar wat was dat gesis dan? Jawel, onze tweede lekke band! Op de laatste lucht kwamen we bij het hutje van de Tyre repair, waar twee mannen ons blij aankeken. Op onze vraag of zij ons konden helpen, zei de man dat zijn bijnaam "Dokter Tyre" was. Dat klonk goed, maar even later vroeg hij of hij onze krik mocht gebruiken, want die had hij niet. En of wij ook een compressor bij ons hadden, want die van hem was stuk. Wij vroegen of hij nog in de leer was voor "dokter", waarop hij wel moest lachen en zei dat tips altijd welkom waren. Uiteindelijk is de band geplakt, maar veel vertrouwen hadden we er niet in zodat deze band nu de tweede reserveband is geworden.
We bezochten Twijfelfontein, een World Heritage site, met belangrijke rotstekeningen van 6000 jaar oud en schitterende rotsformaties. Ook lieten we ons door een traditionele Damaraan tijdens een bushwandeling voorlichten over de medicinale krachten van verschillende planten en bomen.
Na onze overnachting in de plaats Uis moesten we gezien de route die we gingen rijden de tank goed volgooien met diesel. Wat er aan de ene kant inging, kwam er echter op een andere plaats onbedoeld weer uit. De pompbediende verwees ons naar het laatste huis in de straat, waar gelukkig (op zondag) voor ons kundige reperateurs het euvel verholpen door een nieuw slangetje te plaatsen. Dat was close, gezien de route hadden we anders onderweg zeker blijven steken! Het was een vreselijke weg, maar ook vreselijk mooi, dat hadden we niet willen missen. We bereikten de kust van de Atlantische oceaan en bekeken de duizenden zeeleeuwen bij Cape Cross. Aangezien hun jongen eind november / december worden geboren, zagen we er daar wel honderd van. Een stukje verder langs de kust kampeerden op nog geen 10 meter afstand van de oceaan, fantastisch!
Inmiddels hebben we er al weer 6000 kilometer in Afrika opzitten die vol zaten met eerder genoemde ingredienten, zodat we blijven genieten van het reizen.
Hartelijke groetjes en tot de volgende keer!
Andy, Monique en Eric
-
25 November 2014 - 07:55
Nicole:
Wat een heerlijk verslag als je zo 's ochtends in de trein naar A'dam zit! Ook weer veel herkenning! Enjoy!!! -
25 November 2014 - 08:41
Carel Hubert :
Hallo Afrikagangers,
Weer een fantastisch verhaal met uitzonderlijk mooie belevenissen. Keep Going, wij genieten mee.
Groeten,
Corrie en Carel -
25 November 2014 - 09:39
Martin En Joke:
Weer mooie belevenissen en zonder de stress van alle dag. Wij kijken uit naar de volgende belevenissen.
Groetjes van ons uit een kil maar zonnig Uden
Martin en Joke -
25 November 2014 - 11:53
René:
Spannend, heel bijzonder, mooi en leuk, vooral omdat het ook deze keer allemaal weer goed is afgelopen! Je zou haast denken dat "Dokter Tyre" vlak voor zijn hut spijkertjes heeft gestrooid ... -
25 November 2014 - 18:08
Jorik:
Geweldig om over al jullie avonturen te lezen! Ik hoor het Eric zo vertellen ;)
Geniet van al het moois incl de lekke banden.
Groet jorik -
25 November 2014 - 19:56
Pieter En Greet:
Lieve alle 3,
Heerlijk om weer zo´n mooi verhaal te lezen.
Wij genieten van jullie verhalen op ons heerlijke terras in een o zo lekker zonnetje.
Een spaans saludo.
-
25 November 2014 - 19:56
Pieter En Greet:
Lieve alle 3,
Heerlijk om weer zo´n mooi verhaal te lezen.
Wij genieten van jullie verhalen op ons heerlijke terras in een o zo lekker zonnetje.
Een spaans saludo.
-
25 November 2014 - 20:04
Willy:
Wat zijn jullie een masselaars......... In alle opzichten! Woh.
-
25 November 2014 - 22:54
Tanya:
Ik snap het wel. Genieten van alles om je heen en dat ook nog kunnen delen samen. Fantastisch.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
