Botswana
Blijf op de hoogte en volg Monique & Eric
12 November 2014 | Namibië, Maria Bronn
De grensovergang naar Botswana was al een prettige verrassing; binnen 20 minuten waren we zonder gekke toestanden binnen. Ook het land zelf bleek een voltreffer te zijn, wat dat betreft is de opbouw en het verloop van de reis perfect. Dit land beleef je echt intens, de ervaringen zijn nog indrukwekkender dan wat we al hebben meegemaakt. Het Kruger Park met de Big Five is vergekeken hiermee een overzichtelijk gebied met keurige asfalt- en gravelwegen; hier hebben we over diepe zandsporen echt goed gebruik moeten maken van onze 4Wheel Drive in z'n low gear en moesten we de banden van de auto behoorlijk leeg laten lopen om extra grip te krijgen.
Voor de eerste camping in het Chobe N.P. werd ons al verteld dat we vanwege de aanwezigheid van leeuwen alleen met de auto naar het toiletgebouw mochten gaan, dus daar waren we op voorbereid. Bij aankomst op onze plek werden we eerst verwelkomd door een giraffe en even later kwam er een minder vriendelijke en indrukwekkend schreeuwende troep van ongeveer 40 bavianen met grote snelheid op ons plekkie af. Net op tijd konden we nog in de auto springen, wel goed voor de sprintoefeningen! Dat die apen brutaal kunnen zijn wisten we al, want Andy was eerder tijdens de lunch behoorlijk aangevallen. Als vader was ik toch wel een beetje trots toen ik zag hoe hij zijn zelfverdedigingstecnieken zo snel kon toepassen; met een professionele karatetrap wist hij de aanval af te slaan en zagen we die aap niet meer terug.
De volgende dag hadden we weer een schitterende tocht verder door het Chobe National Park, waarbij we uiteraard weer vele dieren zagen. Toen we op onze campingplek arriveerden bleek onze gastheer deze keer een olifant die net naar de rivier naast ons plekje liep. Het bleek een favouriete verzamelplaats voor olifanten, want toen we 's avonds naast onze auto de laatste aflevering van "House of Cards" op de computer bekeken (we moeten toch een beetje op de hoogte blijven hoe het er in de echte wereld aan toegaat), hoorden we op nog geen 5 meter naast ons vele olifanten in de rivier spartelen!
De volgende dag bezochten we het Moremi Game Reserve aan de rand van de Okavanga Delta. We hadden van andere toeristen op de camping gehoord dat zij hier de dag ervoor een leeuwenfamilie hadden gespot en nadat we van hen de GPS coordinaten hadden gekregen waar zij ze het laatst hadden gezien, gingen we op pad. Na 1,5 uur zoeken vonden we zeven leeuwen, inclusief welpjes; uiteraard kwam de hele familie weer mooi op de foto.
Ondertussen merken we wel dat de regentijd er aan zit te komen, want we hebben op het eind van bijna iedere dag wel een behoorlijk donkere hemel en een flinke onweersbui. Maar dat koelt wel lekker af, zonder die wolken is het al snel tegen de 40 graden.
Aangekomen in de stad Maun hebben we een rustdag ingelast. Nou ja, rustdag ... De banden werden weer op de juiste spanning gebracht, de boodschappen werden aangevuld, Eric kreeg voor 5 euro een Afrikaanse coup bij de kapper aangemeten, Andy had de tijd om lekker te communiceren met z'n vrienden en de campings voor de groepsreis in mei (Ware Westen, U.S.A.) werden besproken. Een verhaal op zich is de uitbestede was, maar uiteindelijk hebben we alles weer schoon terug. Vanaf Maun moesten we een behoorlijk stuk rijden om bij de grensovergang naar Namibie te komen. Het eerste gedeelte van 220 kilometer was asfalt, de volgende 120 kilometer was gravel/zand, maar de laatste 15 kilometer was door de vele regenbuien modder geworden. Ondanks de lage versnelling kwamen we er met onze 4 Wheel Drive maar moeizaam doorheen terwijl de tijd doorliep. De (zeer kleine) grenspost zou namelijk om 15.30 uur sluiten. Op een gegeven moment zaten we echt muurvast, maar met behulp van de meegeleverde spade en enig graafwerk wisten we ons op tijd te bevrijden, zodat we kort voor sluitingstijd bij de grens aankwamen.
Inmiddels zijn we in Namibie aangekomen en kijken we weer vol verwachting uit naar de avonturen daar, die jullie in het volgende verslag zullen lezen. We kunnen al wel verklappen dat de eerste dag in Namibie in ieder geval al voldoende schrijfstof heeft opgeleverd!
Hartelijke groetjes van Andy, Monique en Eric!
Voor de eerste camping in het Chobe N.P. werd ons al verteld dat we vanwege de aanwezigheid van leeuwen alleen met de auto naar het toiletgebouw mochten gaan, dus daar waren we op voorbereid. Bij aankomst op onze plek werden we eerst verwelkomd door een giraffe en even later kwam er een minder vriendelijke en indrukwekkend schreeuwende troep van ongeveer 40 bavianen met grote snelheid op ons plekkie af. Net op tijd konden we nog in de auto springen, wel goed voor de sprintoefeningen! Dat die apen brutaal kunnen zijn wisten we al, want Andy was eerder tijdens de lunch behoorlijk aangevallen. Als vader was ik toch wel een beetje trots toen ik zag hoe hij zijn zelfverdedigingstecnieken zo snel kon toepassen; met een professionele karatetrap wist hij de aanval af te slaan en zagen we die aap niet meer terug.
De volgende dag hadden we weer een schitterende tocht verder door het Chobe National Park, waarbij we uiteraard weer vele dieren zagen. Toen we op onze campingplek arriveerden bleek onze gastheer deze keer een olifant die net naar de rivier naast ons plekje liep. Het bleek een favouriete verzamelplaats voor olifanten, want toen we 's avonds naast onze auto de laatste aflevering van "House of Cards" op de computer bekeken (we moeten toch een beetje op de hoogte blijven hoe het er in de echte wereld aan toegaat), hoorden we op nog geen 5 meter naast ons vele olifanten in de rivier spartelen!
De volgende dag bezochten we het Moremi Game Reserve aan de rand van de Okavanga Delta. We hadden van andere toeristen op de camping gehoord dat zij hier de dag ervoor een leeuwenfamilie hadden gespot en nadat we van hen de GPS coordinaten hadden gekregen waar zij ze het laatst hadden gezien, gingen we op pad. Na 1,5 uur zoeken vonden we zeven leeuwen, inclusief welpjes; uiteraard kwam de hele familie weer mooi op de foto.
Ondertussen merken we wel dat de regentijd er aan zit te komen, want we hebben op het eind van bijna iedere dag wel een behoorlijk donkere hemel en een flinke onweersbui. Maar dat koelt wel lekker af, zonder die wolken is het al snel tegen de 40 graden.
Aangekomen in de stad Maun hebben we een rustdag ingelast. Nou ja, rustdag ... De banden werden weer op de juiste spanning gebracht, de boodschappen werden aangevuld, Eric kreeg voor 5 euro een Afrikaanse coup bij de kapper aangemeten, Andy had de tijd om lekker te communiceren met z'n vrienden en de campings voor de groepsreis in mei (Ware Westen, U.S.A.) werden besproken. Een verhaal op zich is de uitbestede was, maar uiteindelijk hebben we alles weer schoon terug. Vanaf Maun moesten we een behoorlijk stuk rijden om bij de grensovergang naar Namibie te komen. Het eerste gedeelte van 220 kilometer was asfalt, de volgende 120 kilometer was gravel/zand, maar de laatste 15 kilometer was door de vele regenbuien modder geworden. Ondanks de lage versnelling kwamen we er met onze 4 Wheel Drive maar moeizaam doorheen terwijl de tijd doorliep. De (zeer kleine) grenspost zou namelijk om 15.30 uur sluiten. Op een gegeven moment zaten we echt muurvast, maar met behulp van de meegeleverde spade en enig graafwerk wisten we ons op tijd te bevrijden, zodat we kort voor sluitingstijd bij de grens aankwamen.
Inmiddels zijn we in Namibie aangekomen en kijken we weer vol verwachting uit naar de avonturen daar, die jullie in het volgende verslag zullen lezen. We kunnen al wel verklappen dat de eerste dag in Namibie in ieder geval al voldoende schrijfstof heeft opgeleverd!
Hartelijke groetjes van Andy, Monique en Eric!
-
12 November 2014 - 18:59
\toby \boers:
Dag reizigers. Nou dan ben ik maar eens de eerste. Het water loopt me in figuurlijke in in de mond bij dit soort ervaringen. Super, super, super. De meer privé achtige dingen mail ik wel apart. Groeten van s (O)pama -
12 November 2014 - 19:13
Roxy Hesing:
Klinkt allemaal heel avontuurlijk en spannend! Veel plezier nog. En ik ga ook even House of cards kijken, haha. -
12 November 2014 - 20:24
Carel Hubert :
Wat een herkenning geweldig om jullie bij dit fantastische Afrika avontuur te volgen!!
Bij jullie thuiskomst gaan we alle mooie verhalen delen met elkaar, want deze beleving is onvergetelijk! Carel en ik vinden dit na 4 X nog steeds ! Veel plezier jullie daar en we kijken uit naar de verhalen over het prachtige Namibië ! Lieve groet Carel en Corrie -
13 November 2014 - 13:13
Pieter En Greet:
Wat een mooie foto´s en een avontuur!
Geweldig om jullie verslagen te lezen en jullie zo te kunnen volgen.
Ook leuk om te lezen dat wij in de US in elk geval een plekje op de camping hebben! HAHA!
Hasta la proxima vez. Pieter en Greet -
13 November 2014 - 13:27
Irene Meijer:
Wat een avonturen. Is wel heel wat anders dan Amerika... Ik weet niet of we door al die verhalen nu wel gerustgesteld worden!!!! Laat ons hier nog maar (veilig) meegenieten van al jullie ervaringen.
Heel veel plezier nog en geniet met elkaar van deze bijzondere periode!
Een hele dikke knuffel van ons viertjes X
-
14 November 2014 - 06:08
Diny:
Was het een highkick, of een lowkick die Andy gegeven heeft ?
Ga nu toch de meerwaarde van het volgen van IBT vlak voor een vakantie inzien.
Verder weer een mooi verhaal. Geniet lekker verder en pas goed op jullie zelf -
14 November 2014 - 11:03
Martin En Joke:
Wat een belevenissen, wij kijken uit naar jullie volgende verslag. -
14 November 2014 - 12:55
Hanny:
Liefies....was ik er maar bij! Ik denk dat ik maar een poosje onbetaald verlof ga nemen...:-)
Fijn dat jullie zo genieten met zn drietjes en wat een beestachtige avonturen beleven jullie!
Hoog tijd voor een update van hier.....veel liefs, Han
-
15 November 2014 - 20:37
Sylvia En Lex:
jongens, jullie maken met die verhalen, dat dat deel van de wereld toch hoog op ons verlanglijstje blijft staan.
wat gaaf wat jullie meemaken, kijk echt uit naar jullie verhalen. Tot gauw, met het volgende journaal,
veel liefs van ons. -
16 November 2014 - 13:42
Henk Herma:
Super we kijken er naar uit om dit zelf ook te gaan aanschouwen, zijn benieuwd naar het volgende verslag ,geniet nog ,groetjes Herma Henk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
